تصویر 📎

قابل توجه همه عزیزان💛

سلام 🖐

ضمن تشکر از همه عزیزانی که محبت کردندو از این سایت بازدید نمودند 

تقاضا دارم ، در مورد اشعار ارسالی نظرات خود را ازطریق درگاهِ  (نظر) که در زیر هر شعر درج شده ارسال بفرمایند . 

مطمئن هستم این نظرات برای بنده راهگشا خواهد بود 

                         متشکرم 

آیدی بنده 

@M22SP

🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸

دود اندود

شهرِآبادی درین ویرانه ها گم می‌شود

آشنائی در دلِ بیگانه ها ، گم می‌شود

بس که دود اندودِ دودِ فتنه شد این سرزمین

راهِ دیر و کعبه و میخانه ها گم می‌شود 

قامتِ ساقی شکست و خمِّ می بر باد رفت 

حرمتِ میخانه و پیمانه ها گم می‌شود 

عاشق و غمخوارِ شهرِ عاشقی با تیرِ غیب 

پر گشود و در دلِ پروانه ها گم می‌شود 

بعدِ مرگش شانه ها آماده ی تابوت اوست 

وقتِ یاری تکیه گاه و شانه ها گم می‌شود 

در دلِ تاریخ هم امروزِ ما افسانه ایست 

با وجودش باقیِ افسانه ها گم می‌شود 

ای مغول راحت بخواب و ای سکندر شاد باش 

نامتان ، از عاملِ ویرانه ها ، گم می‌شود 

هر کلاغی آمداز ، محصولِ گندمزار چید 

چون مترسک شد نگهبان دانه ها گم می‌شود 

در سپهرِ شهر هم بدرِ عدالت شد هِلال

آخرِ ماه است و نور از خانه ها گم می‌شود 

                                  #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

شبی با دوستان هنرمندم در کنار جناب آقای قریب

بیا ای دوست ایران را بسازیم

بیا ای دوست ایران را بسازیم

به شرق و غرب عالم دل نبازیم 

تو هم ای شیخ کمتر با عرب  باش 

بیا کمتر پیِ نان و رطب باش 

بیا با ما سرِ یک سفره بنشین 

بیا و خوانِ بی نان و نمک بین 

بیا و با عدالت همنوا شو 

کمی هم با صداقت همصدا شو

دکان های خموش و بسته را بین 

بیا و کاسبِ دلخسته را بین

بیا بر حالِ بیماران نظر کن 

دمی از از تخت و بالینش گذر کن 

بیا و چهره های زردشان بین 

سرشک و بغض و آه سردشان بین 

بیا با ما بسویِ جنگل و دشت 

ببین بر این غریبستان چه بگذشت 

نه افرا مانده نه سرو و چناری

نه بر بید و صنوبر برگ و باری 

چنار و کاج را از بیشه بردند 

صنوبر را زِ سر تا ریشه خوردند 

بیا با ما ببین هامون کجا رفت ؟

شکوه و شوکتِ کارون چرا رفت؟

چرا آتش میانِ هور افتاد ؟

چرا هور العظیم در گور افتاد ؟

چرا خاکِ عراقی هایِ سرمست ؟

گلویِ خسته ی اهواز را بست 

چرا زاینده رودِ زنده خشکید ؟

سپاهان از چه رو بر خویش لرزید؟

چرا بیگانه تا مشهد رسیده ؟

غرور و عصمتِ ما را دریده؟

سپهرا گوشه ای از درد گفتی 

زبان بستی تمامش را نگفتی 

دگر چیزی نمانده تا ببازیم 

کَرَم کن تا که ایران را بسازیم 

بیا یکدل شویم و دست در دست 

بسانِ بیدلانِ عاشق و مست 

بیادِ روزهای رفته بر باد 

کنیم ایرانِ خود را شاد و آباد 

                               #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

بی ثمر

رسیده ناله زِ یاران که بی خبر ، ماندیم 

در انتظارِ درختانِ بی ثمر ، ماندیم 

به موجهایِ بلا ، عاشقانه تن دادیم 

ولی اسیرِ صدفهایِ بی گهر ، ماندیم 

پیِ سَر و پیِ سامانِ خویش می گشتیم

شدیم بی سر و سامان و در بدر ماندیم

 

نه تکیه گاه و پناهی ، نه سایه ی امنی

بسانِ طفلِ پریشانِ بی پدر ، ماندیم 

کجاست هاتف غیبی که وعده ها میداد 

به وقتِ چیدنِ خرمن گرسنه تر ماندیم

حکایتِ لبِ عطشانی است و کوزه ی آب 

کنارِ کوزه ی آبیم و تشنه تر ، ماندیم

بگو سپهر چرا ؟ چون شکسته زنجیری 

گسسته ایم و چرا سرد و بی اثر ماندیم 

                                   #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

هنرمندو بازیگر صدا و سیما جناب آقای عباس محبی

آرزوی عدالت

برای صبح صداقت ، دلِ وطن تنگ است

بجایِ صبحِ صداقت  ، طلوعِ نیرنگ است

نسیمِ صبحِ سعادت ، نمی وزد اینجا     

فلق به زلفِ شب آلود خود سیه رنگ است

تلالوئی نکند ، گوهرِ صداقت ...چون 

جوابِ آینه ها یا کلوخ ، یا سنگ است

دگر زِ برکه نروید ،  شکوفه ی مهتاب 

شنیده بود  که این برکه جایِ خرچنگ است

به بیشه ای که دگر شیر نر نباشد شاه 

شغال ماده در آن بیشه زار ، سرهنگ است

شکوهِ شهرِ تمدن ، به زیرِ پا له شد 

از آن دمی که خرافه ، شکوهِ فرهنگ است 

اگر یکی شده قارون و دیگری مفلس

میانِ سارق و داروغه ها ،  هماهنگ است 

درین میانه کسی هم ، به دادِ ما نرسد 

گمان کنم کهِ خرِ  دادیارمان ، لنگ است 

اگر غروبِ عدالت ، نویدِ دلتنگی ست 

یقین طلوعِ عدالت همیشه خوشرنگ است 

قسم به ماهِ سپهر و شراره ی خورشید 

میانِ ما و سعادت ، هزار فرسنگ است 

                                   #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

نکته باریک

یکی خونِ عدالت را هدر داد 

اگر چه روز اول داد سر داد 

یکی قصر صداقت را فرو ریخت 

به صحرایِ  ریا دیوار و در داد 

یکی جایِ گل و بذرِ شقایق 

بدستِ باغبان داس و تبر داد 

یکی سویِ سعادت سنگ انداخت 

هما را از دلِ کاشانه پر داد 

یکی هم جایِ این مردانِ نامرد

تن و جان داده و پا داد و سر داد 

بدست مادرانِ داغدیده 

یکی هم استخوانی از پسر داد 

یکی آمد به دستانِ پدر هم 

پلاک و جامی از خونِ جگر داد 

فقط سربندِ یا زهرا یکی هم 

به طفلانِ عزیزِ بی پدر داد 

چنان کردند با ما تا که دنیا 

به ما قدِ کمان و چشمِ تر داد 

سپهرا نکته ی باریک اینجاست 

که ایران پایِ نامردی ضرر داد 

                                #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

تصویر ☘