ناکسان

عمر کوته را به حلاج زمان ، دادیم رفت 

باغ زیبا را به تاراج خزان ، دادیم رفت 

عاشقی کردیم اما، چون شقایق های سرخ

برگ برگ خود به بادِ ناکسان دادیم رفت 

دفتر تقدیرِ ما را ، سرنوشت از سر نوشت 

بارها اما .. به دست این و آن دادیم رفت 

شرزه شیری بود ایام جوانی حیف حیف 

شیرِ برنا را به دستِ روبهان دادیم رفت .

بی دلان دل را به نی دادند و شور عاشقی 

برّه ی دل را به آوازِ شبان ، دادیم رفت 

عاشقان پرواز کرده تا (سپهر ) عاشقی 

ما سپهرِ جان به شوق گیسوان دادیم رفت 

                                    #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

سودای عشق

با دانه ی کنج لبش ، ترسی دگر از دام نیست 

بگشوده دامِ عاشقی ، ما را دگر آرام نیست

آمد نسیم از کویِ او ، دارد خبر از روی او 

در خلوت تنهاییم  ، خوشتر زِ این پیغام نیست 

پروانه بودم سوختم ، تا عشق او آموختم 

شمعش گواهی میدهد ، سوزِ مرا اتمام نیست 

افتادم اندر راه عشق ، دارم غمِ جانکاه عشق 

ای عاشقان ای عاشقان ، این راه را فرجام نیست 

بیداریِ شام و سحر ، زیبد بر این پیرانه سر 

دلداده های عشق را ، سودایِ صبح و شام نیست 

شامم به یادش روز شد ، با یاد او نوروز شد 

در روزگارِ عاشقی ، بهتر زِ  این  ایام نیست 

اغیار سنگم میزنند ،  بر کوسِ ننگم میزنند 

اما بَرِ رسوایِ عشق ، پروایِ ننگ و نام نیست 

عشقِ سپهر ای نازنین ، چون مَه بتابد بر زمین 

تا عرش بالا میرود ، هر کس که عشقش خام نیست . 

                                       #سپهر 

🌺🍃🌺

اجلاس

غنچه طمع (اجتماعی )

گفتی  شکوفه آمد و بازم بهارشد؟

با بادِ فرودین همه جا لاله زار شد؟ 

اما چه سود ؟شادی ازین آب و خاک رفت

صبح وطن همچو شب تیره ،تارشد

شاید که باغبان به خوابِ عمیق رفت 

کین باغ سبز، عرصه ی مار و حمار شد

اینجا طمع گل بدهد با طلوع صبح 

اینجا حیا ، بجایِ هوس سنگسار شد 

اینجا هوایِ خوردنو خواب است و اختلاس 

اینجا خروسِ دهکده هم سر بدار شد

اینجا طلا ، خرجِ مطّلا شد ای رفیق 

اینجا زمین ، خرج ِبلندایِ خار شد

اینجا پر از ، پینه ی پیشانی و ریا ست

اینجا حرام ، لقمه ی لیل و نهار شد 

اینجا عَبا ، حرمت خود را درید ، چون ...

تنپوشِ هر ، قامتِ بی اعتبار شد 

اینجا کجاست؟ مسلخ عشق است و عاشقی 

پروانه کو؟  شعله چرا  بیقرار شد ؟

آهو تنانِ دشت مرا سنگ میزنند 

در گوشه ای بدستِ عرب هم شکار شد

هر کس برایِ شادیِ ما دَم زد ، عاقبت 

محبوسِ آشیانه و بند و حصار شد 

گفتی بهار  ، در دلِ بهمن شکوفه کرد؟

اما چرا ؟ به سوزِ زمستان دچار شد ؟

روزِ سپهر تیره و تار است ای عزیز 

هرچند ،، شکوفه آمد و بازم بهار شد 

                           #سپهر 

🌺🍃🌺

دوبیتی

برای غصه ها و غم ، فقط لبخند تو کافیست 

برای تلخ کامی های من هم قند تو کافیست 

برای دشمنی با من  ،  چه بسیارند نامردان 

برای دوستی با من ، یکی مانند تو کافیست 

                        #سپهر

🌺🍃🌺

سراب(اجتماعی )

با سرابی نمی شود سیراب ، هر بیابانِ تشنه ی بی تاب 

به لبِ تشنه داد باید آب ، تا لبِ تشنه هم شود سیراب 

گفته بودی بهار می آید ، در زمستانِ سردِ بهمن خیز 

نه زمستان زِ باغِ ما رفته ، نه رسیده بهارِ پر تب و تاب 

وعده ی بارشِ بهاری را ، می دهد باغبان به سوسن و یاس 

بی گمان باغبان نمی داند ، وعدهایش نبوده غیرِسراب

هر چه گفتند ، ما همان کردیم ، بغضِ سردِ شکسته ی دردیم 

در پیِ بخت خویش می گردیم ، چون حبابِ نشسته در گرداب 

در دیاری که پر تلاطم شد ، عدل مُردو عدالتش گم شد 

شک ندارم که قاضی این شهر ، میشود حلقه هایِ دار و طناب 

شده فصلِ خزانِ ما امروز ، کی شود عید؟ کی شود نوروز؟ 

نه شکوهی به آسمان مانده ، نه جلالی به برکه و مهتاب 

بارالها ،، گره گشایی کن ، به سپهرِ دلم نگاهی کن 

نه امیدم به تاج و تختی هست ، نه امیدم به منبر و محراب 

                                   #سپهر 

🌺🍃🌺

اجلاس همسرایی۹۷

دعا

نبضتان کاش منظم بزند 

شاد و بی غصه و بی غم بزند 

تا طبیبان همه بیکار شوند 

فارغ از گرمی بازار شوند 

کاش همیشه سلامت باشید

راحت از بند ملامت باشید

کاش اندوه و بلا دور شود 

همه ی ظلمتتان نور شود 

کاش شبها همه آرام شوید

تا که دور از همه آلام شوید

دیده ای کاش زِ غم تر  نشود 

 لاله ای کاش که پرپر نشود 

دم به دم سبز و بهاری باشید

همچنان چشمه ی جاری باشید

همره باد صبا برخیزید 

با گل و سبزه بهم آمیزید

کاش همسویِ سلامت باشید

ساکنِ کویِ سعادت باشید

از (سپهر)است دعای رهتان 

تا خداوند شود همرهتان

#سپهر

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

مژده باران (عاشقانه )

منِ بی جان چه نشستم صنما ، که بیایی و به من جان بدهی

 

به کویری که زِ من ساخته ای ، برسی مژده ی باران بدهی

تبِ این بادیه امروز از توست ، شبِ بی شادیِ امروز از توست 

کاش در لحظه ی تنهایی و تب ، برسی مژده ی درمان بدهی 

آهِ در سیه برایم بی توست ، آهِ آدینه برایم بی تو ست

کاش ای کاش به تنهایی من ، برسی مژده ی پایان بدهی

جایِ گیسو ،،،به پریشانیِ باد ، یا به شیرینِ جدا از فرهاد 

کاش ای کاش نسیمِ سحری، برسی مژده ی  جانان بدهی

کاش با این همه شیدایی من ، برسی در شبِ یلدایی من 

یا به این حالِ زلیخایی من ، مژده ی یوسف کنعان بدهی 

شد (سپهرِ) دلِ من رنگِ شراب ، برسان مستیِ این حالِ خراب

 

کاش جایِ خبر از جرعه ی ناب ، مژده ی ساقیِ مستان بدهی

                                          #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

جا مانده

(بیاد همرزمان شهیدم)

ما درین ویرانه تنها مانده ایم

از رکاب قافله جا مانده ایم 

در غروب آن همه خورشید ما 

دل غمین بهر تماشا مانده ایم 

آن سبکباران چو مجنون رفته اند 

ما فقط در عشق لیلا مانده ایم 

شد رها از بند پرها را گشود 

ما به بند زهد و تقوا مانده ایم 

از زمین تا بیکران پرواز کرد 

ما چرا در کار دنیا مانده ایم 

می نوشت  الحمد را با خون خود 

ما چرا در ظلّ معنا مانده ایم 

او زِ طاقِ گنبد مینا گذشت 

ما چنان یک سنگِ خارا مانده ایم 

او که رفت و جاودان شد نام او 

ما برای نام اینجا مانده ایم 

او ز جان و مال و ناموسش گذشت 

ما چرا در فکر یغما مانده ایم 

او به فتوای خودش آزاد شد 

ما اسیر حکم ملا مانده ایم 

در ( سپهر ) و کهکشان ها رفته او 

ما چرا در خواب و رویا مانده ایم 

                                 #سپهر 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃