ای وطن (اجتماعی )

ای وطن ، دیدی چه آمد بر سرت ؟

تیغِ بی مهری دریده پیکرت 

ای وطن ، این عابدانِ ژنده پوش 

یا به ظاهر ، زاهدِ دنیا فروش  

میخورند و می برند هر ، آنچه هست

می نشینند در دلِ محراب ، مست 

دفتر و دیوانِ ما بر باد رفت 

عدل مُرد و داد هم از یاد رفت 

هر که فریادِ رهایی می زند 

با دو دستش گورِ خود را می کَند 

صحبت از شاه و ولایت نیست نیست 

ای  وطن اینجا عدالت نیست نیست 

گر چه در بوقِ صداقت می دمند

نعل را وارونه بر پا می زنند

در میان مردمان این زمین 

نیست چون مولا امیر المومنین 

 

ای وطن ، اینجا کُنامِ شیر نیست 

شیرها را شوکَتِ شمشیر نیست 

شیرها هم بی سر و یال و دُمند

جایِ دشمن در کمینِ مردم اند 

ای وطن ، اینجا همه خویش اند خویش

پیروانِ مکتبِ ریش اند ریش

ای وطن ، این ریشها بی ریشه اند 

طالبِ جاه و مقام و بیشه اند 

با لباسِ زهد آرام آمدند 

در پیِ تاراجِ مالِ مردمند 

ای وطن ، اینجا زمستان  می شود 

پایه های عشق ، لرزان می شود 

عشق هم جایِ هوس ، بر  دار  شد

پیکرش ، شامِ شبِ کفتار شد 

ای وطن ، اینجا سرایی دیگر است 

در دلش حال و هوایی دیگر است 

گوئیا با ما کسی را کار نیست 

یا همه مست و کسی هشیار نیست 

هر کسی سرگرمِ کارِ خویش شد 

فکرِ عریان کردنِ درویش شد 

ای وطن ، ای خورده شلاق از خودی 

از خودی هایِ به واقع بیخودی 

ای وطن ای خورده تیغ از پشتِ سر 

از بَتَر مردانِ از دشمن بَتَر

دشمنت آزاد ، از زنجیر و حبس

دوستانت مانده در کنجِ قفس 

ای وطن ، اینجا پُر از بغض است و آه 

آتش است این بغض در انبارِ کاه 

آتشی بر پا شود تا آسمان 

تا بسوزد ریشه ی نامحرمان 

ای وطن هر دَم صدایت می کنم 

از صمیمِ دل دعایت می کنم 

آب و خاکَت جاودان باشد وطن 

تا ابد پاینده باد ، ایرانِ من 

بیرقت باشد همیشه استوار 

نبضِ جانبخشت همیشه برقرار

مامِ من ، ای میهنِ مهر آفرین 

نورِ خورشیدِ سپهرَت دلنشین

                                درود بر ایران 

                           #سپهر 

🌺🍃🌺