گریانم مکن

طایـــــر پـــر بـســــتـه در جـــانــم ، گــریــانـــم مکــن

.

هـــرزه گــــــرد این گلســــتانــم ، گــــر یــانـم مکـــن

.

تـــــا گلـــــستــان وجــــودت شـــــد قــدمــگــاه دلـــم

.

پرده بــــــردار ا ز رخـــت در خــویـــــــش زنـدانـم مـــکن

.

در خــــــــرابـــــات نـــگـاهــــت مــســـــت مــیبایــد شـــدم

.

مـسـت چـشـــمــانــت شــدم ، هـــمــدوش رندانم مـــکن

رقـــصم از سـاز دلـت در پهــــنه گیــــتی  گــرفت

.

نغــمه شــادی بــــزن مــطرب ، پریــشانم مکـــن

.

تــا کــه شـمع قامـتم روشن شده از عشـق تــــــو

.

روشنایـــی بین ، نظر بر جــــــسم سوزانم مـــکن

.

چون شــدی لیــلی مــگیر از من تو اینـک  باده را 

.

چـــون گــــرفتی باده را ، مجنون دورانم مــکن

.

در رســای کـــعبه عشــقت ســــــرودم این غــزل

.

با رســـــــای قامتت چــون بیــد لرزانـــــم مـــکن

.

از ســــــپهرم چون گرفتی بادهٔ خونیــــــن د ل

.

بــاده را بــر لــب بــنه از خود گــریزا نــــم مکـــن

چـــون فــتد بر تــر بتــــم اشکــی ز چشم عاشقت

.

چون درون لــــــحد خندانــــــم ،تو گریانــــم مــــکن

.

‌‌‌                                                 سپــــــهر

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

.