نگار
دوشنبه, ۱۹ شهریور ۱۳۹۷، ۱۲:۵۱ ق.ظ
گل از روی نگارم شرمگین شد
به هنگامی که با گل همنشین شد
به ساز دلبر ابرو کمونم
نوای عندلیبم دل نشین شد
چو آمد بر در بستان نگاهش
دی ام با یک نگاهش فرودین شد
به عطر سنبل و چشمان نرگس
قدمگاهش نگاه آخرین شد
نگارم تا به دستم داد جامی
می ام رنگ نگار نازنین شد
کمان قامتم شمشاد می شد
چو چشمم با نگاهش همنشین شد
ندیدن های عشق و درد عاشق
به رسم مهتران آداب دین شد
سپهرم کهکشان را خاتم آمد
انیسم خاتم دل را نگین شد
سپهر
