لیلای فردا (عاشقانه )

منم مجنون این دوران و تو  لیلای فردایی

به روح خود شدم زندان وتو زیبای شیدایی

چو لیلا قامتی یارا  ، دلی مجنونی ات باید

که مجنون مانده نالان  با دل شهلای لیلائی

عروس بخت تنهایی ، سوار مرکبش اما

نشسته چشم در راه همان تنهای صحرایی

ز جور روزگاران ، خشم را بلعید و بلعیدش

قنات بی کسی هایش ، در آن شبهای یلدایی

نسیمی می برد با خود ، نوای غربت لیلا

بر  مجنون بی فردا ، در آن صحرای سینایی

نشد سودای عشق هم مرهم زخم جگر باری

شهید عشق شد مجنون ، شده عذرای دریایی

سپهر آنروز خون گریید ، به ارض و ما سوا اما

چه سودی می برد لیلا  ، ازین شهلای رویایی

کنون لیلای فردایم و ای زیبای رویایم

بیا فردا ترینم شو ، تو ای رویای تنهایی

                                            #سپهر

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺