فتنه چشم (تضمین شعر استاد ابتهاج )

(فتنه چشم تو چندان ره بیداد گرفت 

که شکیب دل من دامن فریاد گرفت )

بیستون بود دلم ،قامتِ صبرش چون کوه 

هجرِ تو در بَرِ او تیشه ی فرهاد گرفت 

یادِ آنروز که در مکتبِ عشقِ تو دلم 

کودکی کرد ولی دامنِ استاد گرفت

یادِ آن قامتِ چون سَرو سبب بود که باز

قامتِ تا شده ام شهره ی شمشاد گرفت 

شاد بودم اگر آندم به کنارَت بودم

بی تو این قامتِ من ، قامتِ ناشاد گرفت 

نه زمستانِ من آمد ، نه که پاییز رسید 

با تو اسفندِ دلم ، شهرتِ خرداد گرفت 

عیدِ من با تو شده عید و (سپهر) م شب و روز 

زِ تو روشن شد و از عشقِ تو بنیاد گرفت 

                                 #سپهر

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺